Volg ons
Search
Close this search box.

Van Astorga naar Santiago de Compostella

270 kilometer lopen, bepakt en bezakt, overnachten in albergues en in totaal 3 weken van huis. Ga er maar aan staan. Marco, bewoner van woning 185 a op Sterrebos, deed het. Samen met zijn ouders liep hij vorig jaar van Astorga tot Santiago de Compostella, ook wel de zogeheten pelgrimsroute genoemd. Honderdduizenden pelgrims wandelen jaarlijks de route. We spraken Marco en zijn ouders Jo en Rien over deze bijzondere ervaring.

Droom

We bellen aan bij de woning op Sterrebos en Jo doet open. “Kom verder!”, zegt ze vrolijk. “We zitten er al helemaal klaar voor.” In de woonkamer zitten Marco en Rien. We stellen ons voor en beginnen het gesprek. Voorafgaand aan de pelgrimstocht liep Marco al vijf keer de Nijmeegse Vierdaagse, wat hem destijds een zilveren medaille opleverde. Maar daar hield het niet op voor Marco. Toen zijn ouders hem vroegen mee te gaan op pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, hoefde hij niet lang na te denken. Rien: “De droom om Santiago de Compostella te voet binnen te lopen speelt al veel langer. Mijn vrouw en ik hebben dan ook al eerder pogingen ondernomen om de pelgrimsroute te lopen. In 2017 was de eerste keer, we vertrokken toen vanuit onze woonplaats Etten-Leur. Helaas raakte Jo destijds geblesseerd. Zij is toen in Namen gestopt en ik ben nog doorgelopen tot Frankrijk. In 2018 probeerden wij het opnieuw en zijn we gestart in Frankrijk. Helaas gooide de vele regen roet in het eten, waardoor Jo na vijf weken noodgedwongen moest stoppen. Ik ben toen doorgelopen en uiteindelijk in Santiago aangekomen. Bij Jo bleef de wens om de pelgrimstocht te voet te eindigen in Santiago de Compostella.”

Fanatieke wandelaars

Begin 2019 kwamen Jo en Rien op het idee opnieuw de route te bewandelen. Rien: “Ditmaal zouden ze de reis starten in Astorga, vanaf daar is het nog zo’n 270 kilometer lopen tot de eindbestemming.” Marco was direct enthousiast over het idee van zijn ouders. Als zoon van twee fanatieke wandelaars kan het ook niet anders. Jo: “Om de twee weken is Marco bij ons in Etten-Leur en dan wandelen we ook gerust het hele weekend hoor, we doen het allemaal graag.”

“Marco was tijdens de tocht echt onze gids”

Gids

Op dinsdag 7 mei was het dan zover. De familie van Halteren vloog naar Bilbao om de andere dag per trein de reis af te leggen naar Astorga, waar de wandelroute begon. Elke dag liep het drietal een route van ongeveer 15 kilometer. Rien: “Na de blessures van Jo leek het ons verstandig om de route in korte etappes te wandelen. Aan het einde van de dag zochten we altijd een albergue (herberg in Spanje, red.) op waar we de nacht doorbrachten.” Marco: “Elke dag stonden we om 7.00 uur op. Dan ontbeten we met een broodje ham en kaas. Dan schoenen aan, want die mochten niet op de slaapkamer. Rugzak op en wandelen.” Via pijlen op de weg lieten Marco, Jo en Rien zich leiden naar Santiago de Compostella. Jo: “Marco was tijdens de tocht echt onze gids. Hij zag altijd als eerste de pijlen en wist dus precies welke kant we op moesten.” Marco bladert ondertussen enthousiast door het fotoboek en toont ons trots een foto van één van de pijlen op de route. Zo krijgen we een goed beeld van de pelgrimstocht.

Traantjes gelaten

Na 17 dagen wandelen kwamen Marco, Jo en Rien aan in Santiago de Compostella. Een ware droom voor alle drie. Rien: “Die dag hebben we wel wat traantjes gelaten hoor. Het was zo bijzonder om nu eindelijk te voet binnen te komen.” Jo: “Het was niet te bevatten dat we er eindelijk waren. Een emotioneel moment.” Extra waardevol is de Compostella die ze overhandigt kregen. Jo: “Deze krijg je alleen wanneer je de laatste 100 kilometer te voet aflegt. Dit controleren ze via de stempels die je op de route krijgt.” Terwijl Jo verder vertelt komt Marco naar ons toe om zijn Compostela te tonen. Jo: “Er stond een flinke rij hoor, toen we het getuigschrift gingen ophalen. Ze schrijven alles immers met de hand. Maar het was het wachten zeker waard, hé Marco?”

Met diep respect voor hun mooie reis ronden we het gesprek af. Buiten maken we nog wat foto’s en Marco trekt voor de gelegenheid trots zijn t-shirt van de pelgrimstocht aan.

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud