Waterpret
De waterspetters vliegen ons om de oren. Een paar zwemmers zijn erg fanatiek. “Kijken jullie uit voor de camera jongens, die mag niet nat worden. Normaal zijn ze wel rustiger hoor, maar ja, die camera, bezoek, ze sloven zich even uit”, lacht Leo. Andere cliënten liggen heerlijk te drijven in het bad. En boven de rand van het bubbelbad verschijnt af en toe een nieuwsgierige blik. Leo gooit een paar keer de bal naar de druktemakers, maar is vooral bezig met cliënt Jeffrey, die in het zwembad grotendeels afhankelijk is van zijn hulp.
“Vanaf het begin hebben we een goede band. Als ie druk is, dan wordt hij rustig van mijn stem. Tenminste zo lijkt het. Mooi toch?”, vertelt Leo, “Ik ondersteun hem, hou hem vast en zo zwemmen we samen. Met die andere jongens ravot ik wat, springen we onder water. Geweldig is dat.”
“Als ie druk is, dan wordt hij rustig van mijn stem. Tenminste zo lijkt het. Mooi toch?”
Al vier jaar is Leo vrijwilliger bij S&L Zorg. Iedere dinsdagochtend is hij te vinden in het zwembad. “Bij sommige cliënten zie je bijna geen communicatie. Dan probeer ik ze een beetje uit de tent te lokken, op verschillende manieren te prikkelen. Het is fijn dat ik mijn steentje bij kan dragen. Werken gaat niet meer voor mij. Ik ben helaas afgekeurd door mijn enkel, maar ik wil wel wat kunnen doen. Hiervoor heb ik vijf jaar bij de GGZ vrijwilligerswerk gedaan, ter ondersteuning van de technische dienst daar. En daarna heb ik me opgegeven bij een vrijwilligersorganisatie, die voor mij bij S&L Zorg uitkwam. Toen zijn we samen gaan kijken naar wat mij leuk leek en zo kwamen we in eerste instantie bij het zwemmen uit.”
Potje biljarten
Maar dat is niet alles wat hij doet. “Ik ga ook nog één keer in de maand biljarten met een paar mannen van de Potgieterlaan. Dan rij ik vanuit Bergen op Zoom, waar ik zelf woon, naar Roosendaal. Daar laad ik de mannen in en dan gaan we naar De Distel in Roosendaal. Ik ben ook nog een jaartje met een cliënt naar de voetbaltraining gegaan. Daar was ik op een bepaald moment bijna de coach van het hele team, erg leuk. Maar ja, de cliënt stopte met voetballen, en toen ben ik ook gestopt.
Janneke Veltkamp, medewerkster Sport: “Leo heeft de afgelopen jaren echt een band opgebouwd met Jeffrey. Dat vinden we hier allemaal heel bijzonder om te zien. De manier waarop Jeffrey op Leo reageert is mooi om te zien. Leo heeft echt zijn eigen manier gevonden om contact te maken met Jeffrey. Zo zingt hij bijvoorbeeld liedjes van vroeger en klappen ze samen in hun handen. Leo zal zich hier waarschijnlijk minder bewust van zijn of het niet zo snel zeggen van zichzelf, maar hij heeft echt een pluim verdiend!”
Leo geeft meerdere keren aan dat het zo fijn is iets te kunnen doen, te kunnen helpen. En dat hij merkt dat hij gewaardeerd wordt. “De dames van de sport hier nemen mij en de andere sportvrijwilligers ieder jaar mee. Dan gaan we iets leuks doen, als bedankje. Maar je doet het voor de cliënten natuurlijk. De cliënten geven soms meer liefde dan mensen die wel normaal kunnen praten, zeg ik wel eens. Zo is het wel. Hoe klein ook, je krijgt veel waarderingssignalen. Dat komt altijd goed binnen, geeft je een goed gevoel. Een glimlach of een high five, mooi.”
