Volg ons
Search
Close this search box.

Ik ben zo trots op hoe iedereen het doet

Ik hoor een vrolijk kreet op de achtergrond als ik het digitale gesprek met begeleider Mijke Tap open. Omdat de bewoners vrolijk, maar toch wat luidruchtig zijn gaat ze even apart zitten. Mijke is begeleider bij dagbestedingsgroep Senso 4 op Lambertijnenhof. Nu de dagbesteding in de woning plaatsvindt, is het toch net even anders.

Structuur

“We moesten in het begin even een nieuwe richting zoeken, maar het gaat nu best aardig. Ik ben zo trots op hoe iedereen het doet. Alle medewerkers, bewoners en vrijwilligers. In de ochtend hebben we eigenlijk altijd zoveel mogelijk hetzelfde schema. Iedere bewoner doet zijn of haar eigen taakjes. Een paar bewoners werken via de TEACCH-methode (een methode waarbij de deelnemer werkzaamheden aangeboden krijgt, die gericht zijn op rustig en gestructureerd werken zonder afleiding, red.) en die proberen we nu zoveel mogelijk over te nemen. We hebben de bakjes van de dagbesteding gehaald en wisselen hier af en toe mee voor de variatie. Daarnaast werken we met pictogrammen, zodat de bewoners weten waar ze aan toe zijn. In de ochtend doen we werkjes, dan kunnen we daarna wandelen of even buiten zitten. Dan kan de huishoudelijke hulp ook makkelijker schoonmaken.”

Thuisbioscoop

“Als je merkt dat een bewoner even op zijn of haar kamer wil zitten is dat nu beter mogelijk. Dit doen we vooral, omdat alle bewoners natuurlijk veel meer bij elkaar zijn en dan is even alleen zitten ook wel fijn. In de middag verschilt het schema heel erg. Dan kan iedereen doen waar diegene zin in heeft. Daarnaast organiseren we leuke, grotere activiteiten. Zoals bijvoorbeeld een thuisbioscoop of een disco in de tuin. Er ontstaan zoveel leuke initiatieven. En sommige initiatieven kunnen we straks ook doorzetten als het allemaal weer normaal is. Want waarom zullen we straks met sommige dingen stoppen als het nu zo goed werkt?”, geeft Mijke aan.

“Er ontstaan zoveel leuke initiatieven, daar ben ik zo blij mee.”

Nieuw ritme

“Elke woning werkt anders en past zich aan, aan de behoefte van de bewoners. Wij werken met de sensomotorische methode, zoals snoezelactiviteiten. We maken dan de woonkamer donker, werken met geurtjes en geven bijvoorbeeld een hand en voetmassage aan de bewoners. Daarnaast proberen we ook een nieuw ritme te creëren. Bij de minidisco buiten, herhalen we de dansjes die bewoners hebben geleerd bij de danslessen. Ook hebben we woensdag tot bakdag omgetoverd, normaal deden we dat op maandag, maar woensdag breekt zo lekker de week.”

Verschillende behoeften

“Het is bijzonder om te zien dat voor sommige bewoners deze tijd heel goed werkt en ze helemaal opbloeien. Natuurlijk zie je ook andere bewoners die het veel zwaarder hebben, maar het is wel goed om te zien dat er verschillende behoeften zijn en dat we daar in de toekomst ook echt iets mee kunnen. Ik denk dat daardoor de kwaliteit van leven straks alleen maar beter wordt. Wat ik ook bijzonder vind is dat de bewoners je meteen linken aan dagbesteding. Ze weten dat als wij binnenkomen, ze dan werkjes gaan doen.”

“Het is soms lastig, omdat je niet echt kan uitleggen wat er gaande is. De bewoners merken wel dat ze niet naar huis kunnen en dat ze bijvoorbeeld alleen naar hun ouders kunnen zwaaien. Maar gelukkig reageren ze heel goed. Ik vind ook dat we zo goed geholpen worden, de teamleiders van de dagbesteding geven ons ook zoveel leuke ideeën wat we allemaal kunnen doen.”

“De bewoners zijn allemaal heel vrolijk, het is echt mooi om te zien hoe goed het allemaal gaat”, vertelt Mijke met een grote lach op haar gezicht. “Ja het is allemaal anders, maar we maken er zeker het beste van. Ik vind dat zowel wonen als dag besteding het echt zo goed doen!” besluit Mijke haar verhaal.

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud