Van het OC naar de woning
Op zondag 15 maart werd duidelijk dat alle horeca in Nederland dicht moest, dus ook de Ontmoetingscentra van S&L Zorg. Jet: “Dat was wel even schrikken, je denkt in eerste instantie ‘Wat nu?’, maar daar kwam al vrij snel duidelijkheid in. Eén dag later kregen we te horen dat we als OC personeel gingen ondersteunen in de woning, voornamelijk rondom dagbesteding. Dat was wel even schakelen, want ik heb geen zorgachtergrond en dan sta je opeens in de woning te werken. Natuurlijk ken en spreek ik veel bewoners in het OC, maar in de woning werken is wel echt even iets anders. In het begin was het niet helemaal duidelijk waar ik ging ondersteunen. Uiteindelijk na veel geschuif tussen woningen, kwam ik terecht in woning 218-220. Daar heb ik voornamelijk geholpen met dagbesteding, de lunch, spelletjes doen, hand- en voetbadjes maken, lekker wandelen, noem het maar op. Voor de bewoners was het best zwaar, zij zagen de hele dag dezelfde bewoners en medewerkers. Zij moesten er af en toe echt even uit om hun hoofd leeg te maken. Dan was het fijn als ik er was om een flink stuk met ze te gaan wandelen.”
Terug op het oude nest
Hoewel het een pittige tijd was voor Jet, vond ze het leuk dat ze de bewoners op een hele andere manier heeft leren kennen. Jet: “In het OC is het contact met bewoners altijd vluchtig. In de periode dat ik in de woning hielp, heb ik de bewoners heel goed leren kennen. Dat gaf voor mij echt meerwaarde aan deze tijd. Maar, hoe snel ik in de woning stond, zo snel werd ik ook weer van de woning afgehaald. Van de één op de andere dag mocht het OC namelijk weer open. Dat was voor mij lastig, maar ook voor de bewoners. Een hele tijd ben je bij ze in de woning en dan opeens niet meer.” Toch is Jet blij weer terug te zijn op het oude, vertrouwde nest. Jet: “Ik ben blij dat het OC weer open is en dat alles weer een beetje normaal wordt, ook voor de bewoners.”
“In de periode dat ik in de woning hielp, heb ik de bewoners heel goed leren kennen.”
Als een bom die insloeg
Voor Liz kwam de mededeling dat ze in de woning ging werken rauw op haar dak. Liz: “Voor mij was het helemaal een vreemde situatie. Voorheen was ik altijd werkzaam in de woning, maar twee jaar geleden ben ik met een burn-out eruit geknald. Toen heb ik bewust de keuze gemaakt om de directe zorg uit te stappen. Dan kom je terecht in het OC, waar je alles opnieuw moet leren, maar wat super leuk is. En toen kwam corona. Het was voor mij als een bom die insloeg, dat zeg ik heel eerlijk. Er werd aan mij ook wel echt bewust gevraagd ‘Wat wil je Liz? Terug naar je oude woning of wil je naar een andere woning?’. Ik heb de keuze gemaakt om te gaan werken in mijn oude woning, 202-204, want daar kennen ze mij. Zij weten wat er toentertijd is gebeurd. De medewerkers hebben ook echt hun best gedaan om mij weer opnieuw te verwelkomen. Het lastige was wel dat ik natuurlijk over alle diploma’s beschik om zorgtaken uit te mogen voeren. Het was dan ook moeilijk om dat niet te doen als ondersteunende medewerker. Gelukkig heeft het team daar goed bij geholpen door mij telkens specifieke taken te geven.”
“Het was voor mij als een bom die insloeg, dat zeg ik heel eerlijk.”
Warm bad
Hoewel het Liz over het algemeen is meegevallen in de woning, had het voor haar niet veel langer moeten duren. Liz: “Tegen het einde van de periode in de woning gebeurde er iets, waardoor voor mij alles van de tijd waarin ik een burn-out had weer naar boven kwam. Als het langer had geduurd, had de burn-out zomaar terug kunnen komen. Ik ben daarom ook blij dat ik binnenkort vakantie heb, zodat ik even op kan laden. Maar, over het algemeen heb ik ook veel mooie dingen meegemaakt de afgelopen periode. Zo was het team heel blij dat ik weer in de woning werkzaam was en dat voelde gewoon echt als een warm bad. We hebben leuke dingen gedaan tijdens dagbesteding en daar haal je dan ook weer je energie uit. Maar, ook ik ben weer blij dat het OC open is hoor!”
Geen keuze
Naast mooie momenten hebben Jet en Liz ook veel verdriet gezien tijdens hun werk in de woning. Liz: “Bewoners waren echt heel verdrietig, omdat ze niet naar hun ouders en vrienden mochten.” Jet: “Onze doelgroep, maar ook de ouderen in de zorg, hebben het zo pittig gehad tijdens alle strenge maatregelen. Maar zo ontzettend goed gedaan. Iedereen moest zich aanpassen. Waar wij nog konden gaan en staan waar we wilden, hadden de bewoners gewoon geen keuze, zij moesten in de woning blijven. Dat was zo sneu om te zien.” Na vier turbulente maanden zijn Jet en Liz dan ook weer blij dat het OC weer open is en ze weer op hun oude stek aan het werk zijn*. Liz: “Het is zo fijn om een groepje bewoners een bakje koffie te zien drinken in het OC.
We zijn gewoon zo blij voor ze dat het weer mag.” Jet: “Het mooie aan deze periode is dat we het met elkaar gered hebben, door allemaal een tandje bij te zetten. Iedereen heeft echt zijn best gedaan om te zorgen dat het voor de bewoners zo fijn mogelijk was.”
